هپاتیت B یک عفونت کبدی بالقوه تهدید کننده زندگی است که توسط ویروس هپاتیت (HBV) B ایجاد می شود.
این بیماری مشکل بزرگ بهداشت جهانی است و می تواند باعث عفونت مزمن شود و افراد را در معرض خطر بالای مرگ ناشی از سیروز و سرطان کبد قرار دهد.
این ویروس معمولاً از مادر به کودک در هنگام تولد و زایمان و همچنین از طریق تماس با خون یا سایر مایعات بدن در حین رابطه جنسی با شریک آلوده، تزریقات غیرایمن یا قرار گرفتن در معرض ابزارهای تیز و برنده منتقل می شود.
WHO تخمین می زند که 296 میلیون نفر در سال 2019 با عفونت مزمن هپاتیت B زندگی می کردند که هر سال 1.5 میلیون عفونت جدید اتفاق می افتد.
در سال 2019، هپاتیت B منجر به مرگ 820000 نفر شد که بیشتر آنها به دلیل سیروز و کارسینوم سلولی کبدی (سرطان اولیه کبد) بودند.
هپاتیت B را می توان با واکسن هایی که ایمن، در دسترس و موثر ( می تواند 98% تا100% محافظت در برابر هپاتیت B را ایجاد کند) هستند، پیشگیری کرد.
پیشگیری از عفونت هپاتیت B از بروز عوارضی از جمله بیماری مزمن و سرطان کبد جلوگیری می کند.
حدود 1% از افراد مبتلا به عفونت HBV (7/2 میلیون نفر) نیز به HIV آلوده هستند.برعکس، شیوع جهانی عفونت HBV در افراد آلوده بهHIV، 4/7 % است.
میزان عفونت هپاتیت B در منطقه غربی اقیانوس آرام و منطقه آفریقایی تحت پوشش سازمان جهانی بهداشت، جایی که به ترتیب 116 میلیون و 81 میلیون نفر به طور مزمن آلوده هستند، بالاترین میزان است.
شصت میلیون نفر در منطقه مدیترانه شرقی ، 18 میلیون نفر در منطقه جنوب شرق آسیا، 14 میلیون نفر در منطقه اروپایی و 5 میلیون نفر در منطقه در قاره آمریکا به این ویروس مبتلا هستند.
